نماد شهری در معماری یادمانی - طراحی المان کارکردی شهر شاهرود

نماد یک شهر می تواند ابتدائی ترین تصویری باشد از یک شهر، که در ذهن مخاطبین اش نقش می بندد. از هویت بخشی به هر شهر تا معنا بخشی به نماد آن، بمنظور خلق اثری ماندگار، مستلزم تعیین چارچوبی به جهت وجود ساختاری پایدار است تا ارتباط مفاهیم استنباط شده از نماد را با ارزش ها ی جامعه انطباق داده و بتواند ادراک ذهنی، احساسی و فرهنگی آن فضا را با محیط پیرامونش مورد سنجش قرار دهد. در این راستا « نمادهای شهری» نقشی پر رنگ در تبیین متمایز نمودن یک مکان نسبت به دیگر مکان ها با بازشناسی کیفیت آن فضا بهمراه نقش بستن خاطرات شخصی افراد با مکان مورد نظر ایفاد می کنند. البته اینکه چگونه آن خاطرات، با مفهوم و معنائی خاص بتواند نقش آفرینی کند (نه فقط بشکلی فرم گونه) موضوع بحثی است که در این تحقیق با روش مطالعات اسناد کتابخانه ای، عملیات میدانی و تحلیل یافته ها با ارائه الگوئی پیشنهادی و ذکر یک نمونه موردی به آن پرداخته شده است. آنچه مورد اهمیت بوده و بعنوان سوال در این تحقیق مورد بررسی قرار می گیرد، این است که آیا می توان در بحث طراحی نماد شهر با تعیین «الگوهائی مشترک با رویکرد بی زمانی» به خلق اثری با نقش ازلی رسید؟ و این بدین معناست که آیا می شود با ارائه راهکارهائی پایدار و نیز تعیین چارچوبی مناسب، به منظور خلق یک اثر، بعنوان «یادمانی ماندگار» و بعضاً جهانی دست یافت که علاوه بر تأمین حداقل یکی از مکان های کارکردی مورد نیاز آن جامعه به جهت تعاملی بین شهروندان، بعنوان نمادی برای آن شهر نیز مطرح تا بصورت"فرا زمانی" عمل نماید و سفری در گذر زمان داشته باشد؟ که در صورت وجود، مشکلی را که امروزه گریبان گیر اکثر شهرهای ما می باشد و با تغییر مدیریت های شهری، نمادهای شهری، یکی پس از دیگری بدون اندیشه و دانش تولید، و نیز بدون حمایت، تخریب می گردد و بالتبع سرمایه های مردمی را که در این حوزه مورد آشفتگی قرار داده است بجهت ساماندهی، مورد تحقیق و تفحص قرارداده و نهایتاً الگوئی را نیز پیشنهاد می دهد و در ادامه راه با طراحی یک نمونه موردی در شهر شاهرود بدلیل موقعیت خاص این شهر در کشور، نیل به اهداف مطروحه را بشکلی طرح موضوع نموده تا گامی باشد در راه ساماندهی به این امر خطیر در کشورمان ایران.